Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
poderwać — dk IX, poderwaćrwę, poderwaćrwiesz, poderwaćrwij, poderwaćał, poderwaćany podrywać ndk I, poderwaćam, poderwaćasz, poderwaćają, poderwaćaj, poderwaćał, poderwaćany 1. «gwałtownie podnieść, unieść w górę; spowodować gwałtowne podniesienie się… … Słownik języka polskiego
poderwać się — na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
poderwać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}podrywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podrywać się – poderwać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} gwałtownie podnosić się, wstawać z miejsca, unosić się w górę; gwałtownie przyspieszać kroku, poruszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żołnierze poderwali się z okopów. Poderwać się z krzesła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podrywać — → poderwać … Słownik języka polskiego
podrywać się — Poderwać się na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
podrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podrywaćam, podrywaća, podrywaćają, podrywaćany {{/stl 8}}– poderwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, podrywaćrwę, podrywaćrwie, podrywaćrwij, podrywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
równy — iron. Są równi i równiejsi «o zbiorowości, w której – wbrew deklarowanym zasadom – zdarzają się ludzie lepiej traktowani od innych, mający szczególne przywileje» Płacić, odpłacać komuś równą monetą zob. moneta 3. Poderwać się, porwać się, skoczyć … Słownik frazeologiczny
zaciąć — 1. Zaciąć konia «uderzyć konia batem lub szpicrutą, aby ruszył z miejsca lub szybciej biegł»: Stuckler zaciął konia. Znów ruszyli wydłużonym kłusem, w cieniu rozłożystych drzew, wokół gładkiego stawu, w szelestach przyrody. A. Szczypiorski,… … Słownik frazeologiczny
